Żylaki

Predyspozycję kobiet tłumaczy się cyklicznym wzrostem rozszerzenia ścian żył i zmiękczania zaworów ze wzrostem stężenia hormonu progesteronu.

Powody:

Podstawowymi czynnikami żylaków są dziedziczne osłabienie ściany naczyniowej.

Ponadto ludzki styl życia ma ogromne znaczenie w patogenezie:

• długa praca, stojąca lub siedząca;
• brak regularnego wysiłku fizycznego;
• podnoszenie ciężarów;
• Odbiór leków zawierających estrogen.

Ryzyko żylaków żył żył kończyn dolnych wzrasta wraz z wiekiem. Ale coraz więcej pacjentów ma młodsze niż 30 lat.

Objawy żylaków:

Najczęściej, w przypadku żylaków, pacjenci są zaniepokojeni poczuciem nasilenia, pęknięcia, ciepła, swędzenia skóry, „lękiem” w nogach i bolącym, pulsującym bólem w mięśniach łydek. Charakterystyczną cechą tych znaków jest ich wygląd po przedłużonej pozycji. Z reguły nieprzyjemne odczucia są całkowicie przekazywane lub ich intensywność jest znacznie zmniejszona podczas chodzenia, w pozycji leżącej, po nocnym odpoczynku lub podczas korzystania z medycznych produktów kompresyjnych.

Ważnym oznaką choroby są skurcze mięśni łydek, zwykle występujące w nocy.

Żyły podskórne rozszerzają się w postaci przekonujących niebieskich konglomeratów wzdłuż dolnej części nogi i uda. Niestety istnieje opinia, że gwiazdy naczyniowe są manifestacją żylaków. Warto jednak zauważyć, że nie jest to absolutny oznaka choroby i pod wieloma względami problem czysto kosmetyczny. Takie znaki mogą znajdować się na skórze z żylakami, ale w większości występują również u zdrowych ludzi.

W miarę rozwoju żylaków rozwijają się naruszenia skóry skóry dolnej nogi. Początkowo występują obszary nadmiaru barwienia, nieco później tkanka podskórna i skóra są zagęszczone, te ostatnie nabiera charakterystycznego „lakierowanego” wyglądu. Na środku pomalowanego obszaru skóry, w odpowiedzi na minimalne obrażenia, pojawia się mały biały obszar, przypominający subtelne Starin. Jest to tak zwana atrofia białej skóry, po której otwiera się wrzód troficzny.

Naruszenie skóry skóry jest oznaką przewlekłego niedoboru żylnego, który obejmuje również symetryczny obrzęk na nogach.

Diagnostyka:

Ultradźwięki (kolorowe skanowanie dupleksowe; potrójne skan) - „Złoty standard” w diagnozowaniu żylaków żył żył kończyn dolnych. Specjalista od ultradźwięków musi koniecznie zbadać naczynia nóg po obu stronach. Ocenia ich średnicę, ściśliwość, charakterystykę przepływu krwi i wartość refluksu (odwrotny przepływ krwi). Ocena pracy zaworów VA odbywa się nie tylko w pozycji pacjenta podczas kłamstwa, ale także stojącego.

X -Ray i kontrast flebografia były wcześniej uważane za główne metody diagnozy instrumentalnej żylaków, ale obecnie pozostały one daleko w przeszłości.

Leczenie żylaków kończyn dolnych:

Te same objawy mogą być oznakami różnych chorób, a choroba może nie występować zgodnie z podręcznikiem. Nie próbuj się leczyć sam - skonsultuj się z lekarzem

Nowoczesne leczenie żylaków obejmuje interwencję chirurgiczną, skleroterapię, leczenie kompresyjne i stosowanie różnych leków.

Działanie

Leczenie chirurgiczne jest jedyną metodą niezawodnej poprawy jakości życia, zmniejszenia ryzyka powikłań i prawdopodobieństwa nawrotu choroby. Polega na usuwaniu żylaków i eliminowaniu patologicznych prądów odwrotnych. Istnieją 2 rodzaje interwencji:

• Więzienie termiczne jest minimalnie inwazyjną (bez cięcia) metodą leczenia, która polega na „przyczepności” żyły od wewnątrz z laserem lub czujnikiem częstotliwości radiowej.
• Tradycyjna interwencja chirurgiczna obejmuje wycięcie żylaków. Obecnie technika takich interwencji jest wystarczająco wypracowana i pozwala uzyskać dobry wynik funkcjonalny i kosmetyczny.

Osobno uważane za skleroterapię za metodę leczenia chirurgicznego. Z powodzeniem uzupełnia się, aw niektórych przypadkach (początkowe etapy żylaków) zastępują operację. Procedura jest wprowadzeniem specjalnego leku do żylaków, który kleje go od wewnątrz.

Traktowanie żylaków żylaków

Elastyczne bandaże: zalety i wady

Terapia kompresyjna jest obowiązkowym składnikiem dowolnej metody leczenia żylaków i najskuteczniejszą metodą jej zapobiegania.

Do leczenia kompresji najczęściej stosuje się elastyczne bandaża, które w zależności od stopnia rozciągania są podzielone na 3 klasy:

• krótki (bandaż nie więcej niż 70 % początkowej wielkości),
• średni (zakres wzrostu początkowej długości rozciągania w zakresie 70–140 %),
• Długa (140 % i wyższa) rozszerzalność.

Zajęcia są obowiązkowe wskazane w pakowaniu bandaża i są niezbędną cechą dla prawidłowego wyboru produktu.

Wskazane jest użycie bandażów o długim rozszerzeniu w najbliższym okresie pooperacyjnym w celu powstrzymania krwi i niezawodnego utrwalenia bandaża. Aby zapewnić optymalny system kompresji terapeutycznej, najbardziej odpowiednie są bandaże o krótkiej i średniej rozszerzalności.

Podczas korzystania z bandaża elastycznego należy przestrzegać następujących zasad:

• Zakładany jest bandaż, wstępnie skręcając stopę „na sobie”, aby zapobiec tworzeniu fałd w strefie kostki, co może uszkodzić skórę podczas poruszania się.
• Bruza zawsze zaczyna się od stawów palców stopy i chwyta piętę.
• Nacisk bandaża powinien płynnie osłabić z kostki do uda.
• Rzut bandaża jest niewidoczny, podczas gdy znajduje się w bezpośrednim sąsiedztwie skóry.
• Modelowanie cylindrycznego profilu kończyny osiąga się poprzez umieszczenie pianki lub podkładek lateksowych.

Większość pacjentów z żylakami powinna używać elastycznego bandażu przez cały dzień, stosując go rano przed podnoszeniem z łóżka i startu wieczorem przed nocnym odpoczynkiem. W leczeniu wrzodów troficznych można stosować wielowarstwowe bandaża kompresyjne, które nie są usuwane przez długi czas, podczas gdy bezpośrednio z dotkniętym obszarem skóry dolnej nogi, bandaże zaimpregnowane substancjami leczniczymi (opatrunki cynkowe, tlen cynkowy itp.). Dodatkowe utrwalenie bandaży kompresyjnych jest przeprowadzane przy użyciu specjalnych lepkich bandaży.

Pomimo wysokiej wydajności leczenie kompresyjne z elastycznym bandażem ma oczywiste wady - powodując niedogodności fizyczne i estetyczne, ponadto bardzo trudno jest osobom starszym, obserwując wszystkie zasady.

Knitwear kompresyjny

Specjalne uściskowe dzianiny zyskują szeroką popularność. Jest reprezentowany przez pończochy do dolnych, środkowych i górnych ud, a także rajstop (w tym specjalne rajstopy dla kobiet w ciąży) czterech klas kompresji.

Taka dzianina jest wykonana z bawełny, gumy naturalnej - gumy elastanowej i syntetycznej. Włókna naturalne są optymalne dla wrażliwych i dotkniętych (wyprysk żylaków, zapalenie skóry, zaburzenia troficzne) skóry. Jeśli chodzi o włókna syntetyczne, ich zalety to niewielka średnica i różnorodność kolorów, które umożliwiają dziankę medyczną o wysokich właściwościach estetycznych.

Terapia żylaków żylaków

Głównymi celami terapii leków są eliminacja subiektywnych objawów niewydolności żylnej, a także zapobieganie i zmniejszenie nasilenia działań niepożądanych po interwencjach chirurgicznych.

Głównymi preparatami do leczenia żylaków są leki podobne w ich właściwościach. Należy je wziąć tylko pod kontrolą lekarza prowadzącego. Według badań bezpieczeństwo stosowania takich leków zostało udowodnione tylko dla krótkich kursów terapeutycznych. W przypadku użycia w dłuższych kategoriach możliwe jest wydawanie się ciężkim, ale nieprzyjemne skutki uboczne, na przykład zaburzenia żołądkowo -jelitowe.

 Zwykle tydzień po rozpoczęciu odbioru pojawiają się pozytywna dynamika: skurcze nocne, ból, podanie nasilenia, spadek obrzęku. Uważa się, że minimalny czas trwania kursu powinien wynosić co najmniej 2 miesiące. W ciężkich postaciach żylaków przyjmowanie leku można kontynuować do sześciu miesięcy lub więcej.

Maści i żele

Prostota użytkowania i względna taniość maści i żeli sprawiają, że są bardzo popularne wśród pacjentów i lekarzy. Poważną wadą niekontrolowanego stosowania miejscowych leków jest wysoka częstotliwość powikłań skóry w postaci obierania, zapalenia skóry i wyprysku spowodowanego wzrostem wrażliwości przy długotrwałym stosowaniu tego samego środka.

Dlatego niezwykle nie zaleca się stosowania lokalnych leków (maści, żele, śmietan) jako zapobieganie i brak objawów przewlekłej żył.

. Na początku użycia możliwe jest podrażnienie jasnobrązowych i zjawiskowe w miejscach używania leku.

Dodatkowa terapia

W niektórych krajach metody leczenia fizjoterapeutycznego są powszechne. Aby zwalczyć takie objawy żylaków kończyn dolnych, jak ból i skurcze w mięśniach łydek, możesz zastosować metodę stymulacji elektrycznej mięśni nóg. Inne metody fizjoterapii nie mają dowodów na skuteczność leczenia tej choroby.

Zapobieganie żylakom:

Racjonalna organizacja siły roboczej i odpoczynku jest niezbędna dla wszystkich pacjentów w żylakach. Ta kategoria pacjentów nie jest zalecana do pracy związanej z długim pobytem w pozycji stojącej lub siedzącej, podnoszeniem ciężarów i skutkami wysokiej temperatury. W pracy i w domu potrzebują okresowych wakacji z 15–20 stopni podniesionymi pod kątem 15–20 stopni (podczas snu zaleca się podniesienie stopy łóżka powyżej poziomu serca), racjonalne odżywianie, z wyłączeniem spożywania pikantnych i słonych pokarmów, a także alkoholu. Masa ciała powinna być ściśle kontrolowana, ponieważ otyłość prowadzi do postępu choroby.

W warunkach sprężania elastycznego sporty mobilne (jazda na nartach, jazda na rowerze) jest jednak dozwolona optymalne warunki odpływu żylnego i treningu mięśni kończyn dolnych.